16 december 2022 | Door: Edin MujagićEdin Mujagić

(Don’t) fight the Fed

Powell heeft meer bewijs nodig dat de inflatie zal dalen om de renteverhogingen al af te remmen. Wat kan hij anders doen? Hij moet niet te soft overkomen, aldus Edin Mujagic. Ondertussen zouden beleggers volgend jaar wel eens van de Fed kunnen winnen.

Het zou me niet verbazen als Jerome Powell en zijn collega’s woensdag net zo wanhopig waren als de spelers van Marokko en Kroatië, nadat het luiste fluitsignaal klonk en bevestigde dat zij niet naar de finale van het WK in Qatar gaan.

De bank besloot de rente verder op te krikken, met 50 basispunten, naar de bandbreedte 4,25-4,50%. Powell zei ook nadrukkelijk dat er nog meer renteverhogingen eraan komen, iets wat duidelijk bleek uit de dot plot. Dat is de puntenwolk dat weergeeft waar elk lid van het comité de rente ziet uitkomen in onder meer 2023.

Die puntenwolk geeft aan de leden van de Fed de rente die zij bepalen, volgend jaar zien pieken op 5,1% (dus bandbreedte 5,00-5,25%). Dat is een half procentpunt hoger dan wat ze in september hadden verwacht.

Door stoere taal heen prikken

Toch reageerden financiële markten daar nauwelijks op. Sterker nog, die prijzen renteverlagingen in voor 2023! Met kerst volgend jaar komt de Fed-rente uit op ongeveer 4,25%, aldus de markt.

De consument ziet de inflatie in 2025 iets meer dan 3% bedragen, met 4 op de 10 ondervraagden die aangeven dat de kans dat de geldontwaarding meer dan 4% bedraagt, groot is.

De Fed daarentegen verwacht dat de inflatie zo’n vol procentpunt lager zal zijn tegen die tijd. Ofwel, zowel de financiële markten als de consumenten geloven de Fed niet bepaald. Mijn analyse is dat zeker de financiële markten door de stoere taal van de Fed prikken.

Meer bewijs

De Fed kan niet anders dan zich een beetje stoer voordoen, simpelweg omdat de inflatie nog steeds zeer hoog is, ondanks de daling in de afgelopen maanden. Maar echt van harte is die stoerdoenerij niet.

Om te beginnen vond ik Powell tijdens de persconferentie minder zelfverzekerd overkomen dan in de voorgaande edities ervan. Dat hij zei dat de Fed “aanzienlijk meer bewijs nodig heeft” dat inflatie zal dalen, roept de vraag op: wat kon hij anders zeggen!?

Had Powell gezegd dat de Fed nu al ervan zeker is, na enkele maanden van daling en inflatie nog steeds meer dan 7% op jaarbasis, dan was hij als soft aangemerkt door velen en, terecht, beschuldigd geweest dat waar de Fed te laat was met het erkennen dat de inflatie langdurig te hoog zal zijn en dus met het beginnen met renteverhogingen, de bank nu te vroeg is met inflatiecrisis meester roepen.

Krap beleid

Dat Powell zei dat meer renteverhogingen nodig zullen zijn, is dan nogal wiedes. Maar Powell zei ook dat de economie nog eigenlijk de effecten van renteverhogingen van eerder dit jaar, moet voelen.

Ofwel: de economische zwakte van de afgelopen maanden komt door andere zaken, het remmende effect van de Fed-acties moet nog komen. De Fed-baas zei ook dat “we nog niet het niveau bereikt hebben dat voldoende verkrappend is.” Maar dat betekent dus wél dat de huidige rentestand volgens de Fed onder krap beleid valt!

Het is alleen niet voldoende krap. Dat lijkt een detail, maar is nogal belangwekkend omdat het gezien kan worden als aanwijzing dat nog een paar renteverhogingen de rente wel naar voldoende krap niveau zullen brengen.

Laatste in de cyclus

En dat moet voldoende zijn inflatie terug in het hok te krijgen. Om met Powell te spreken: “Prijsstabiliteit herstellen vereist een krap monetair beleid gedurende enige tijd.”

Dus een renteverhoging van 50 basispunten in februari en eentje op 22 maart volgend jaar kunnen de laatste zijn in deze cyclus van verhogingen. Met lage economische groei en recessiegevaar volgend jaar en sterke daling van de inflatie, zouden renteverlagingen richting het einde van 2023 helemaal niet verbazen!

Maar de Fed verwacht geen recessie, denkt u nu. Klopt, ook dat bleek uit de genoemde puntenwolk. De Fed ziet de economie in de VS volgend jaar met 0,5% groeien, gevolg door bijna 2% groei in 2024 en 2025. De werkloosheid zal oplopen maar onder de 5% blijven al die tijd en de inflatie keert in 2025 terug naar het gewenste niveau van om en nabij 2%.

Geen idee

Dat blijkt uit de ramingen die de Fed einde van het jaar afgeeft. Deze keer had ik sterk het gevoel dat het meer dan ooit een nattevingerwerk verplichte invuloefening was. Het liefst hadden de leden op de vragen over hoe hoog de groei, inflatie en werkloosheid zullen zijn de komende jaren, geantwoord met "al sla je me dood," maar dat konden ze natuurlijk niet maken.

Dan maar het meest gewenste invullen, lijkt het wel. Want dat ze het niet weten, bleek mijns inziens heel duidelijk uit hun antwoorden op de vraag waar ze de Fed-rente zien liggen in 2025.

De bandbreedte van antwoorden bedraagt 2,4 – 5,6%. En dat is ongekend breed, zeg maar gerust nietszeggend breed! Ter vergelijking: eind 2021 bedroeg die bandbreedte 2,3 – 2,5% en eind 2017, om een pre-pandemie jaar te nemen, tussen 2,8 en 3%.

Aan de winnende hand?

Als ze meer zeker zijn van de groei, inflatie en werkloosheid, dan rolt daar een bijbehorende Fed-rente met een veel kleinere marge! Tot slot: dat de Fed zegt iets te gaan doen, wil niet zeggen dat de bank dat ook daadwerkelijk zal doen.

In een jaar kan de omgeving drastisch veranderen. In december 2021 dacht de Fed dat de Amerikaanse economie in 2022 met 4% zou groeien, de inflatie 2,6% zou bedragen en de Fed-rente – houdt u vast – op 0,9% zou uitkomen.

Een van de meest bekende beurswijsheden luidt Don’t fight the Fed, omdat beleggers dat gevecht altijd verliezen. Wordt 2023 het jaar waarin dat gevecht in het voordeel van de markten uitpakt?

(Don’t) fight the Fed
Over de auteur

Over de auteur
Edin Mujagić

Edin Mujagic is hoofdeconoom en onderdeel van ons beleggingcomité. Naast zijn werk bij OHV heeft Edin meerdere boeken geschreven over macro-economische en monetaire geschiedenis. Daarnaast is hij een graag geziene spreker en auteur bij gerenommeerde media.