Edin Mujagić

De Europese Centrale Bank zegt een actief klimaatbeleid te voeren. Maar de focus van de centrale bank op het stimuleren van groei leidt onherroepelijk tot schade aan het klimaat en de natuur. Dat stelt Edin Mujagić, hoofdeconoom bij OHV Vermogensbeheer.

Werkgevers, werknemers, overheid…alles en iedereen moet van De Nederlandsche Bank meedoen in de strijd tegen inflatie. Het doel is om via lagere loonstijgingen, minder uitgesproken prijsverhogingen en lagere begrotingstekorten, de vraag naar en het aanbod van goederen en diensten meer in balans te brengen. Thans is het zo dat de vraag hoger is dan het aanbod, waardoor de prijzen stijgen.

De ECB denkt er niet eens over na om de renteverhogingen te pauzeren. En de Fed ontkomt er niet aan de rente toch weer te gaan verhogen, aldus Edin Mujagic.

Westerse centrale banken, zoals de Fed in de VS en onze eigen ECB, vechten tegen inflatie door middel van renteverhogingen. Hoewel ze daar sinds voorjaar 2022 mee bezig zijn geweest, kan het best zo zijn dat ze er nog niet klaar mee zijn. De randvoorwaarde bij dat gevecht tegen inflatie lijkt echter te zijn dat de economie niet al te veel afgeremd mag worden. En daarmee hebben de centrale banken zichzelf voor een onmogelijke opgave gesteld.

Als je een macro-economische conferentie bijwoont of toevallig een gesprek tussen twee academische economen opvangt, is het een kwestie van tijd voordat iemand begint over de y*.

6,1 procent. Dat was het inflatiepercentage in Nederland in mei, bevestigde het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) deze week. Nederland is zo ongeveer het enige euroland waar de inflatie in mei is opgelopen; in Duitsland, Frankrijk, Italië en Spanje, om maar enkele eurolanden te noemen, daalde de geldontwaarding, soms stevig.

Vorige week las u dat er twee geluiden komen vanuit Fed-gelederen die beleggers niet mogen negeren. Het eerste geluid is op korte termijn en roept de vraag op of er sprake is van een heuse muiterij binnen de Fed. Het andere geluid heeft betrekking op een wat langere termijn en gaat over misschien wel het grootste taboe voor de centrale banken: het verhogen van het inflatiestreefpercentage.

Wat de instellingen zoals de Europese Centrale bank (ECB) en de Fed in de VS het afgelopen decennium deden, zoals de rente op 0 procent houden of zelfs negatief, heeft ook zijn schaduwzijde en die schaduwzijde zal vroeg of laat duidelijk zichtbaar gaan worden en de voordelen uiteindelijk overtreffen.

Feest in Frankfurt bij de Europese Centrale Bank (ECB) eerder deze week. De aanleiding: de bank werd 25 jaar geleden opgericht. Op de website van de bank was niets anders te zien dan blogs, podcasts en toespraken naar aanleiding van dat heugelijke feit. In alle twintig landen van de eurozone verscheen een opiniestuk van Christine Lagarde, president van de ECB. Het enige wat zo’n beetje ontbrak was de uitgifte van een speciale munt.

De laatste tijd zijn er twee geluiden bij de Fed waar beleggers goed op moet letten. Er staat veel op het spel, zowel op de korte als de wat langere termijn. Laten we beginnen met de korte termijn. Centrale bankiers zijn grofweg in te delen in haviken en duiven.

Ecuador en China hebben onlangs hun handtekeningen gezet onder een vrijhandelsakkoord. Inmiddels heeft China dat soort akkoorden met heel wat Latijns Amerikaanse landen. Het aantal vrijhandelsakkoorden tussen China en andere landen loopt almaar op.

In navolging van Paul Volcker riep hoofdeconoom Huw Phil van de Britse centrale bank onlangs op echt werk te maken van de inflatiebestrijding. Hij moest zijn woorden bijstellen tot verbijstering van monetair econoom Edin Mujagic.