7,6 Procent. Zo hoog was de inflatie in Nederland in januari, aldus het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) woensdagmorgen.
De geldontwaarding is in ruim veertig jaar niet zo hoog geweest. Concreter: voor elke €100 die u begin 2021 kwijt was aan producten en diensten die u kocht, bent u inmiddels €107,6 kwijt.
Inflatie wordt ook wel een verborgen belasting genoemd. Maar met zulke cijfers is die doorgaans onzichtbare aanslag behoorlijk zichtbaar en voelbaar geworden.
Eén van de Pavlov-achtige reacties uit de politiek is om er wat aan te doen. Verlaag de energiebelasting. Voer nieuwe toeslagen in. Verhoog de bestaande. Allemaal begrijpelijke geluiden, maar wel geluiden die hooguit de symptomen bestrijden maar de kern van het probleem niet aanpakken.
Toeslagen verhogen ter compensatie betekent dat een groep gecompenseerd wordt (deels). Dat kost de overheid geld. Omdat de overheid niet kleiner wil worden, betekent dit dat de rekening bij een andere groep moet komen in de vorm van, inderdaad, hogere lasten. Idem voor het verlagen van de energiebelasting.
Wat als de inflatie hoog blijft? Nog verder verlagen? En dan een groot deel van het land een nog hogere rekening presenteren, in een andere vorm?
Wat is inflatie?
Nee, we moeten terug naar de basis. Wat is inflatie? ,,Als de prijzen stijgen”, denkt u nu. En daar gaat het fout. Inflatie was ooit de stijging van de geldhoeveelheid. Stijgende prijzen zijn niets anders dan een gevolg van inflatie maar geen synoniem! In de loop der tijd is de definitie gewijzigd. Waarom? Nou, om de simpele reden dat de aandacht verdween van de centrale banken, de instellingen die gáán over óf en hoeveel nieuw geld in omloop komt.
Zo konden zij, achter het scherm van de nieuwe definitie van inflatie, de geldpersen draaiende houden terwijl de schuld voor als de inflatie van tijd tot tijd te gortig werd, naar oliesjeiks, vakbonden etcetera ging.
Prijzen kunnen niet structureel stijgen als de geldhoeveelheid niet te hard stijgt. Dat is de kern. Dat betekent ook dat wie hoge inflatie wil terugdringen, niet aan een heffinkje hier en een toeslagje daar moet friemelen maar de geldpers even uit moet zetten. Resetten, zo u wilt. En dan groots. Ziedaar wat de great reset in mijn ogen moet zijn: de centrale banken ingrijpend hervormen.
De laatste great reset vond plaats in 1971, toen de Amerikaanse president Richard Nixon de dollar loskoppelde van goud, waarmee de centrale bank de facto zonder limiet geld kon bijdrukken. En dat ook deed, met alle gevolgen van dien (voor de liefhebber: mijn boek ’Keerpunt 1971’ gaat daarover).
Alleen de geldpersen uitzetten, voorkomt dat de inflatie structureel de samenleving berooft. Al het andere zet geen zoden aan de dijk.
Deze column is 2 februari jl. gepubliceerd in Dft.nl
Edin Mujagic is hoofdeconoom en onderdeel van ons beleggingcomité. Naast zijn werk bij OHV heeft Edin meerdere boeken geschreven over macro-economische en monetaire geschiedenis. Daarnaast is hij een graag geziene spreker en auteur bij gerenommeerde media.
Op de hoogte blijven van de economische ontwikkelingen? Onze hoofdeconoom Edin Mujagić deelt maandelijks zijn visie. Schrijf u hier in voor Edins nieuwsbrief.
In de nieuwsbrief van OHV leest u welke invloed de macro-economische ontwikkelingen hebben op de financiële markten en 'onze' beleggingen.
