30 november 2023 | Door: Edin MujagićEdin Mujagić

Jiskefet, de macro-economische versie

De laatste tijd ben ik zoveel zaken tegengekomen terwijl ik allerlei macro-economische berichten, papers en andere paperassen las, dat ik me vaak in een macro-economische aflevering van Jiskefet waande! Hier een aantal voorbeelden voor dat gevoel.

Christine Lagarde, president van de Europese Centrale Bank (ECB), zei in het Europees Parlement dat de bank mogelijkerwijs in de toekomst erover gaat praten om opkopen van staatsobligaties eerder te beëindigen dan eind 2024. Mogelijkerwijs? In de toekomst? Erover praten? De ECB geeft thans zo’n €170-180 miljard per jaar uit aan dat opkopen, iets wat niet te rijmen is met de oorlog tegen inflatie. Bovendien: dat opkopen van staatsobligaties was een maatregel tegen de economische effecten van de pandemie, maar – newsflash – de pandemie is lang voorbij! In plaats van mogelijkerwijs in de toekomst erover gaan praten, moet de ECB snel mee stoppen.

Prijsstabiliteit!

Voor het volgende voorbeeld blijven we bij de ECB, vaak hofleverancier wat dat betreft. Op de website van de bank kwam ik een podcast tegen getiteld ‘de natuur loopt gevaar’. Waarheid als een koe, zou je kunnen zeggen. Weet u echter wat géén gevaar loopt, omdat het weg is? Prijsstabiliteit! En laat dat nou de enige taak van de ECB zijn, zorgen dat die prijsstabiliteit er ís. Die is er al jaren niet en dat blijft nog jaren zo, zegt de bank zelf nota bene! Dáár moet de ECB zich over ontfermen.

Inflatie verslagen!

In de VS stelde een Nobelprijswinnaar onlangs dat we inflatie verslagen hebben, omdat geldontwaarding in de VS terug is op 2%. Dat is, inflatie exclusief kosten van het eten, energie, huisvesting en gebruikte auto’s, zaken waar de Amerikanen meer dan de helft van hun geld aan uitgeven. Ofwel: inflatie voor iemand die niet van die luxe dingen doet zoals eten, stoken, in een huis wonen en naar zijn/haar werk rijden, voor zo iemand is inflatie verslagen inderdaad. Als je toch al bezig bent met van alles uit dat cijfer te laten, laat dan ook de kosten van zorg, onderwijs, kleding en horeca eruit en et voila, er is helemaal geen inflatie, niet eens 2%.

Over inflatie gesproken: Inflatie doet vooral pijn bij armen en gepensioneerden. Dat was de conclusie van een paper van liefst vijf onderzoekers, onder meer van de ECB en de Italiaanse centrale bank, nadat ze zich waarschijnlijk maanden bezig hebben gehouden met dat onderzoek. Ik denk dan: nog nooit naar economische geschiedenis gekeken blijkbaar.

Ik zeg het u: Jiskefet-achtige toestanden. Het enige wat ik mis is dat het uitlekt dat het bestuur van de ECB, na afloop van de beraadslagingen, ter ontspanning een potje stiften speelt.

Deze column is 29 november jl. gepubliceerd in Dft.nl

Jiskefet, de macro-economische versie
Over de auteur

Over de auteur
Edin Mujagić

Edin Mujagic is hoofdeconoom en onderdeel van ons beleggingcomité. Naast zijn werk bij OHV heeft Edin meerdere boeken geschreven over macro-economische en monetaire geschiedenis. Daarnaast is hij een graag geziene spreker en auteur bij gerenommeerde media.